การแยกตัวประกอบ (อังกฤษ: factorization) ในทางคณิตศาสตร์ หมายถึงการแบ่งย่อยวัตถุทางคณิตศาสตร์ (เช่น จำนวน พหุนาม หรือเมทริกซ์) ให้อยู่ในรูปผลคูณของวัตถุอื่น ซึ่งเมื่อคูณตัวประกอบเหล่านั้นเข้าด้วยกันจะได้ผลลัพธ์ดังเดิม ตัวอย่างเช่น จำนวน 15 สามารถแยกตัวประกอบให้เป็นจำนวนเฉพาะได้เป็น 3 × 5 และพหุนาม {\displaystyle x^{2}-4} สามารถแยกได้เป็น {\displaystyle (x-2)(x+2)} เป็นต้นจำนวนเชิงซ้อน (อังกฤษ : complex number) ในทางคณิตศาสตร์ คือ เซตที่ต่อเติมจากเซตของจำนวนจริงโดยเพิ่มจำนวน {\displaystyle i} ซึ่งทำให้สมการ {\displaystyle i^{2}+1=0} เป็นจริง และหลังจากนั้นเพิ่มสมาชิกตัวอื่น ๆ เข้าไปจนกระทั่งเซตที่ได้ใหม่มีสมบัติการปิดภายใต้การบวกและการคูณ จำนวนเชิงซ้อน {\displaystyle z} ทุกตัวสามารถเขียนอยู่ในรูป {\displaystyle x+iy} โดยที่ {\displaystyle x} และ {\displaystyle y} เป็นจำนวนจริง โดยเราเรียก {\displaystyle x} และ {\displaystyle y} ว่าส่วนจริง (real part) และส่วนจินตภาพ (imaginary part) ของ {\displaystyle z} ตามลำดับ